شنیده بودم که شرح چهل حدیث امام کتاب خوبی است و در ادامه‌اش هم این را می‌گفتند که خیلی سنگین است و فقط برای بزرگان است و هرکسی نمی‌تواند برود سراغش. همین هم باعث می‌شد که نروم سراغش (ترسو!). خلاصه این که توی یک برنامه که مردم عادی بودند، بسته پیشنهادی‌ عروس امام (خانم طباطبایی)، چهل حدیث امام بود. این شد که این کتاب را خریدم و حالا بعد از چند وقت شروع کرده‌ام به ورق زدن.

نکته‌ جالب، این است که خود امام می‌فرمایند که کتاب را مناسب فهم عامه نوشته‌اند و فارسی هم نوشته‌اند که فارسی‌زبانان بتوانند استفاده کنند. به نظر من جامع و کامل و در عین حال مختصر و مفید است، یعنی طولانی بودن متن، به دلیل طولانی کردن آن نیست؛ اندازه مطلب همان‌قدر است.

با اینکه دایره لغات این کتاب خیلی متنوع و زیاد است ولی نثر امام خیلی شیرین و ناز است. ضمناً نظر امام درباره کتاب اخلاق اینه که فقط کتاب نباشد بلکه ابزار خودسازی باشد و این را در توصیه‌های زیبای امام می‌توان حس کرد. (البته این در مورد من که فقط ورق می‌زنم و بیشتر گیج می‌زنم اثر ندارد. اشکال از گیرنده است، نه فرستنده)