یادش بخیر! خانم دکتر می‌گفت یکی از راه‌هایی که می‌تونید نشون بدید خیلی مهندسید اینه که یه جوری حرف بزنید که نفهمند چی گفتید(!) (الان شما فهمیدید من چی گفتم؟نه اشتباه می‌کنید نفهمیدید چی‌گفتم. واقعاً فهمیدید؟) اون موقع ما این حرف‌های خانم دکتر را به حساب شوخی و عوض شدن فضای کلاس می‌گذاشتیم. از این را‌ه‌ها هم زیاد یادمان می‌داد؛ هرچند ما هم مثل خودش بلد نبودیم راه‌حل‌ها را عملی کنیم. دیروز برای چندمین  (نمی‌دانم؟ دهمین، صدمین، هزارمین،... ) بار فهمیدم حرف‌های استاد شوخی‌های معمولی نبود، تلخند بود.

هر کس را که متواضعانه رفتار می‌کند و دانش و هنرش را به رخمان نمی‌کشد و بلکه بی‌دریغ هرچه می‌داند به ما می‌آموزد را تحویل نمی‌گیریم و هرکس که تحقیرمان می‌کند و دانش و هنر نداشته‌اش را به رخمان می‌کشد، قابل احترام می‌دانیم.